Aвтор: Қарақия ауданы, Мунайшы кенті, № 7 орта мектеп Аманшаева Ж.

Сабақтың   тақырыбы:     Қайсар   рухты    қазағым.

Сабақтың  мақсаты:

 А) Ата-бабамыздың  тәуелсіздік  жолындағы  тарихына  шолу  жасай  отырып,  оқушылардың  танымына  ой   түсіру.

Б)Оқушылардың   Отан, туған  жерге   деген  отаншылдық  рухын

ояту  сезімін  қалыптастыру.

С)Ата-баба  қорғаған  тәуелсіздік  туын  биік  көтеріп,  аманатын

орындауға  баулу.

Сабақтың  көрнекілігі: 

«Өткенсіз – бүгін,  бүгінсіз  -  ертең  тұл» стендісі,

«Қазақ  елі», «Астана»  бүктемелері,  «Тәуелсіздік  тұлғалары» суреттер  топтамасы ,  қанатты  сөздер   т.б.

Сабақтың  барысы:

1.Кіріспе.

2. «Жырмен  жазған  тарихын, қазақ  деген  халықтың – ұрпағымыз бүгінгі»  арнау.

3. «Ғасырлар  сыр  шерткенде» қойылым-толғаулар

4. «Тарихи  тұлғалармен  таныс  болайық»  тұлғатанымдық  сынақ.

5. «Ұрпаққа   аманат»  Ұмай Ана  аманаты.

6.Қорытынды.

Aвтор: Нұрдәулет Ақышев

Дүние асты-үстiне келген мұндай сұмдықты бұрын кiм көрген. Әсiресе бейбiт елдiң шыбындай қырылған адамдарын айтсаңшы. Басқыншы жау мынау әйел, мынау бала-шаға деп ешкiмдi аяған жоқ. Олар қыстақты қоршай бастаған кезде, менiң қожам ауланың бұрышында жатқан ескi ракетаны жөндеп, ұшуға әзiрледi. Бiрнеше көгершiндi ракетаға мiнгiзiп алып, аспанға ұшып шыққан. Бiрақ байқап қалған жау әскерлерi бiзге оқ жаудыра бастады. Аман құтылған жалғыз мен ғанамын. Бiрнеше көгершiн мен қожамыз қаза тапты. Майдан шебiнен ұзап шықтым да, ракетаны теңiз жағала-уына қондырдым. Жылап-сықтап жүрiп, достарымды сол араға жерлеген соң, бет ауған жағыма ұшып шықтым.

Aвтор: Қабыш Жаркенов

Әдемi айдар керек баланың бiреуi Отарбай болатын. Көптен берi ескерiлмедi ме, әлде қолайлы кезеңiне дәл келмедi ме, әйтеуiр ондай аттан аман жүретiн. Соның сәтi түсiп оқу жылының басында бiр құрбысынын аузынан байқаусыз «Отағасы» деген сөз шығып кетiп едi, сол-ақ екен, балалардың әдеттегi еркелетiп, еркiнсiтiп айтатын «Отар», «Отаржан» аттары жайына қалып, «Отағасы» болып жүре бердi. Бұл атау – үлкендердiң арасында, онда да егде адамға берiлетiн сыйлы ат. Олар көбiнше бiрiн-бiрi «Бәке, Сәке, Кәке» десiсiп үлкен тұтып, сыпайылап жатады, ал «Отағасы» аталудың жөнi бiр басқа. Сол сыйлы ат Отарбайды алтыншы класта-ақ тапты. Оны осылай атау – кездейсоқ емес, орнымен табылып қойылған атау секiлдi. Оның басқаларға ұқсай бермейтiн қызық мiнездерi көп. Жазбай-жаңылмай, қате жiбермей iстейтiн алуан түрлi жақсы әдеттерi баршылық. Соның бiрi таңертеңгi сағат жетiде тұруы. Бұл оның ес бiлгеннен бергi бойына сiңген, мүлде қалыптасып кеткен әдетi. Қыс болсын, жаз болсын, тiптi жек-сенбi болсын, мейлi, бұған бәрiбiр. Ақы берсең де жетi жарымға дейiн оны төсекте жатқыза алмайсың. Керiлiп-созылып, маужырап, есiнеп отыруды жаны жек көредi.